ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

Του Ιωάννου Φριτζαλά 

 Γεωπολιτικού - Ιστορικού Ερευνητή

f_john542@hotmail.com

Η εύστοχη επερώτηση, που κατέθεσε προς τους Υπουργούς Παιδείας και Εξωτερικών την προηγούμενη εβδομάδα ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος και Τομεάρχης Εξωτερικών των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, Τέρενς Κουίκ, επικαλούμενος πληροφορίες που αναφέρονται στις νέες τουρκικές μεθοδεύσεις για περαιτέρω αλλοίωση της συνειδήσεως της μουσουλμανικής μειονότητος της Θράκης, μέσω της δημιουργίας ιδιωτικών σχολείων προσηλυτίσεως μουσουλμάνων στο ισλαμικό τάγμα του Σουλεϊμάν Εφέντι, επανέφερε στο Κοινοβούλιο μετά από αρκετό χρονικό διάστημα το σημαντικότερο εθνικό μας πρόβλημα: την ενορχηστρωμένη έμμεση εισβολή της Τουρκίας στην Ελληνική Θράκη.

Ο Κύριος Κουίκ, συναισθανόμενος την ευθύνη που επωμίστηκε, αποφάσισε να ενημερωθεί κατ’ ιδίαν για τις τρέχουσες εξελίξεις στην περιοχή, πραγματοποιώντας σύντομη επίσκεψη στους νομούς της Ροδόπης και της Ξάνθης, ανήμερα της εορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Κατά την διάρκεια της επισκέψεώς του, η οποία είχε χαρακτήρα έμπρακτης εθνικής αλληλεγγύης προς τους εγκαταλελειμμένους από το ελληνικό κράτος ακρίτες Θρακιώτες, εξέφρασε «την βαθύτατη ανησυχία του για την αυξανόμενη δραστηριότητα της Άγκυρας στην περιοχή της Θράκης»

Ομολογουμένως, αυτή η ανησυχία είναι απολύτως δικαιολογημένη, καθώς οι συντονισμένες δραστηριότητες των εγκάθετων του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής εντείνονται διαρκώς, εκθέτοντας ανεπανόρθωτα τα εθνικά αντανακλαστικά και τις άμυνες της ελληνικής κυβερνήσεως. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα νέα δεδομένα στην αύξηση της θρησκευτικής επιρροής της γείτονος στην Θράκη, θα πρέπει να διερευνήσουμε το ενδεχόμενο η περιοχή να αποτελέσει το πεδίο θρησκευτικής διαμάχης μεταξύ των «σουλεϊμαντζήδων» (στους οποίους ανήκει και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν) και του κυρίαρχου σουνιτικού τάγματος του χότζα Φετουλάχ Γκιουλέν. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο εν λόγω εκατομμυριούχος θρησκευτικός ηγέτης χρηματοδοτεί εδώ και χρόνια, εξ Αμερικής ορμώμενος, τα παράνομα «κουράν κουρσού» (κατηχητικά κορανίου), τα οποία τελούνται στα τζαμί της Θράκης και στα οποία η νεολαία της μειονότητος από την πιο τρυφερή ηλικία δηλώνει πίστη και αφοσίωση στην «μητέρα πατρίδα», μέσω του θρησκευτικού και εθνικιστικού φανατισμού, που την εμποτίζουν με μίσος κατά της Ελλάδος και των Χριστιανών Ελλήνων. Αν όντως, λοιπόν, επιχειρείται αλλαγή σκυτάλης στην πρωτοκαθεδρία του εκτουρκισμού της μειονότητος και δεν πρόκειται για συνεργασία μεταξύ των δύο ταγμάτων, θα πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαιτέρως το ενδεχόμενο να αντανακλώνται στην πατρίδα μας οι εξελίξεις στο κουρδικό ζήτημα και η φημολογούμενη διαμάχη που έχει ξεσπάσει μεταξύ του Γκιουλέν και του Τούρκου πρωθυπουργού.

Η ανησυχία γίνεται βαθύτερη, σε ένα θέμα που αφορά την μειονοτική εκπαίδευση, καθώς το κυριότερο αίτημα (ή καλλίτερα απαίτηση) των απανταχού τουρκοφρόνων, την τρέχουσα περίοδο, είναι η δημιουργία δίγλωσσων νηπιαγωγείων, στα οποία θα διδάσκεται και η τουρκική γλώσσα, έτσι ώστε οι διαδικασίες τουρκοποιήσεως της μειονότητος και ιδιαιτέρως των Πομάκων να ξεκινάει από την μικρότερη δυνατή ηλικία. Αξίζει να σημειωθεί, ότι, βάσει του τρέχοντος νόμου για την μειονοτική εκπαίδευση, τα παιδιά της μειονότητας έχουν το δικαίωμα να εγγραφούν στην Α’ Δημοτικού μόνον εφ’ όσον έχουν τελειώσει ελληνικό δημόσιο νηπιαγωγείο. Οι εγκάθετοι της Τουρκίας στην πατρίδα μας, όμως, αξιοποιούν στο έπακρο την τεράστια ευκαιρία που τους παρέχουν η ψηφοθηρία, η αναλγησία, η αδιαφορία, ο ραγιαδισμός και η έλλειψη εθνικής ευαισθησίας και συνειδήσεως των τοπικών παραγόντων και των κρατικών λειτουργών, υιοθετώντας την συνήθη στρατηγική επιβολής τετελεσμένων στην ανίσχυρη ελληνική πολιτεία. Εν προκειμένω, επικαλούνται την αδυναμία εγγραφής στην Α’ Δημοτικού των μαθητών που είχαν σταλεί, συνήθως όχι και με τις πιο δημοκρατικές διαδικασίες, στα παράνομα δίγλωσσα νηπιαγωγεία που έχουν δημιουργηθεί παρανόμως στην περιοχή της Θράκης, επιδιώκοντας να τα επιβάλλουν ως πρότυπο δίγλωσσου δημοσίου μειονοτικού νηπιαγωγείου, κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάνης και της ελληνικής νομοθεσίας. Τα εν λόγω νηπιαγωγεία τελούν υπό την αιγίδα του Συλλόγου Επιστημόνων Μειονότητας Δ. Θράκης (BTAYTD) και της Πολιτιστικής Εκπαιδευτικής Εταιρείας της Μειονότητας της Δ. Θράκης  (ΠΕΚΕΜ), δύο εκ των πολλών συλλόγων που έχει εφεύρει το τουρκικό προξενείο για να διοχετεύει των πακτωλό του μαύρου χρήματος που εκταμιεύεται προς κάθε είδους ανθελληνική δραστηριότητα. Πάγια επιδίωξη της ΠΕΚΕΜ είναι, επίσης, η εξασφάλιση αδείας για την δημιουργία ιδιωτικού μειονοτικού γυμνασίου - λυκείου στην περιοχή Φιλλύρας - Αρριανών.

Η έμφαση που έχει δοθεί από τους μηχανισμούς επιβολής της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής στο θέμα των νηπιαγωγείων, φαίνεται ξεκάθαρα από την κινητοποίηση διαφόρων τουρκοφρόνων φορέων επί του θέματος.  Σε επιστολή των συλλόγων δασκάλων αποφοίτων της Ε.Π.Α.Θ. των Νομών Ροδόπης, Έβρου και Ξάνθης προς τον Υπουργό Παιδείας ζητείται: «η ίδρυση Μειονοτικών νηπιαγωγείων με δίγλωσσο πρόγραμμα (τουρκόγλωσσο-ελληνόγλωσσο), τα οποία θα ενταχθούν στο Μειονοτικό Εκπαιδευτικό Σύστημα, ώστε να επιτευχθεί η ευκολότερη ένταξη και προσαρμογή των μαθητών της Α’ τάξης δημοτικού». Μία άλλη παρέμβαση προήλθε από τον Σαμί Τοραμάν, τον Πρόεδρο του Συλλόγου «Τούρκων» Δασκάλων Δυτικής Θράκης, στο πλαίσιο ημερίδας που διοργάνωσε στις εννέα του μηνός το παράρτημα του Συλλόγου Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης στην Νικομήδεια. Ο συγκεκριμένος πράκτορας, υπό την σημαία της Ανεξάρτητης Θράκης, υποστήριξε πως «τα παιδιά της μειονότητας θα πρέπει οπωσδήποτε να εγγράφονται σε μειονοτικά σχολεία, πως είναι ανάγκη να ανοίξουν στη Δυτική Θράκη νέα δίγλωσσα νηπιαγωγεία, γυμνάσια και λύκεια που θα ανήκουν στην μειονότητα, καθώς και πως είναι απόλυτη ανάγκη στα δημοτικά να περιλαμβάνονται δάσκαλοι που αποφοίτησαν από την Τουρκία». Βεβαίως, δεν μπορούμε να παραλείψουμε από την ανάφορά μας τον γνωστό για τα φιλελληνικά του συναισθήματα δήμαρχο Αρριανών, ο οποίος απειλούσε εδώ και μήνες πως δεν θα επέτρεπε την λειτουργία μη δίγλωσσου νηπιαγωγείου.

Συμπερασματικά, η πολύπλευρη διείσδυση της Τουρκίας στην Θράκη προχωρά με ταχύτατους ρυθμούς, τη απουσία συντονισμένης ελληνικής αντιδράσεως.  Η Θράκη αιμορραγεί και η επούλωση της πληγής της είναι ένα θέμα το οποίο θα πρέπει εντεύθεν να απασχολήσει σοβαρά τόσο την ελληνική κυβέρνηση και το σύνολο του πολιτικού κόσμου, όσο και την ελληνική κοινωνία, πρωτού η κατάσταση γίνει μη αναστρέψιμη