Η ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΟΝ Ο.Η.Ε.
Εξαιτίας του ανταρτοπόλεμου είχε συσταθεί μέ απόφαση του Ο.Η.Ε. «Ειδική
Επιτροπή για τά Βαλκάνια», ή όποια άπό τήν 1-12-1947 είχε εγκαταστήσει τήν
έδρα της στή Θεσσαλονίκη.
Έτσι, μετά τήν ελληνική καταγγελία (27-2-1948) ή Ειδική αυτη Επιτροπή απασχολήθηκε στις 4-3-1948 μέ το θέμα του Παιδομαζώματος. "Εδωσε εντολές στις «ομάδες παρατηρήσεως», πού είχε οργανώσει στις βόρειες επαρχίες, νά ερευνήσουν τήν υπόθεση, συγκεντρώνοντας τά αναγκαία στοιχεία. Τόν Απρίλιο τον ίδιου χρόνου διαπίστωσε τή βίαιη καΐ προγραμματισμένη αρπαγή πολλών παιδιών καΐ συμπέρανε ότι «ή παρατεταμένη κατακράτηση αυτών των παιδιών, θά ήταν αντίθετη μέ τά διεθνή δεδομένα». "Ετσι ό Γενικός Γραμματέας του Ο.Η.Ε. ζήτησε άπό τις Κυβερνήσεις Αλβανίας, Βουλγαρίας καΐ Γιουγκοσλαβίας νά διαπραγματευθουν μέ τήν Ελλάδα τόν γρήγορο επαναπατρισμό των άπαχθέντων. Οι χώρες Ομως αυτές αρνήθηκαν τήν επιστροφή τών παιδιών μέ τό γνωστό μας ήδη ισχυρισμό, πώς τά παιδιά «θεληματικά» εγκαταλείψαν τήν Ελλάδα καΐ «λόγοι ανθρωπιστικοί» τις έκαναν νά τά δεχτούν. Ή ειδική Επιτροπή ήρθε σέ επαφή καΐ μέ τήν Διεθνή Ένωση γιά τήν προστασία του Παιδιοϋ στή Γενεύη. Στίς 20 Αυγούστου 1948 ή Ένωση πληροφόρησε τήν Ειδική Επιτροπή ότι αναλάμβανε τή μεταφορά
τών παιδιών, πού είχαν μετακινηθεί παρά τή θέληση τών γονέων τους. Ακόμα θεώρησε τήν αρπαγή σάν
«σκανδαλώδη παράβαση τής Διακηρύξεως τών δικαιωμάτων του Παιδιού», γνωστής σάν «Διακήρυξης τϊ)ς Γενεύης». Στίς 28 "Οκτωβρίου 1948 άρχισε ή συζήτηση του Έλ-ληνικου θέματος στην Πολιτική Επιτροπή του Ο.Η.Ε., μέ θερμό υποστηρικτή τών υποδίκων χωρών τόν Σοβιετι-κό αντιπρόσωπο Βισίνσκυ.
Στίς 9 Νοεμβρίου 1948, μέ πρωτοβουλία του προέδρου της Α' Πολιτικής Επιτροπής Βέλγου αντιπροσώπου Σπάακ, οι αντιπρόσωποι συμφώνησαν πώς τό θέμα δέν πρέπει νά θεωρηθεί σάν μέρος τής πολιτικής συζητήσεως, αλλά θα πρέπει νά ληφθεί γι' αυτό μιά χωριστή απόφαση.
Μετά από συζήτηση, πού κράτησε περισσότερο άπό δύο εβδομάδες, ή Πολιτική Επιτροπή στις 11 Νοεμβρίου 1948 ψήφισε ομόφωνα τήν επιστροφή τών παιδιών, πού αρπάχτηκαν μέ τή βία.
Μετά άπό λίγες ήμερες στις 27-11-1948 ή Γ' Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε., στό Παρίσι πού συνεδρίαζε, έλαβε τήν εξής απόφαση:
Έτσι, μετά τήν ελληνική καταγγελία (27-2-1948) ή Ειδική αυτη Επιτροπή απασχολήθηκε στις 4-3-1948 μέ το θέμα του Παιδομαζώματος. "Εδωσε εντολές στις «ομάδες παρατηρήσεως», πού είχε οργανώσει στις βόρειες επαρχίες, νά ερευνήσουν τήν υπόθεση, συγκεντρώνοντας τά αναγκαία στοιχεία. Τόν Απρίλιο τον ίδιου χρόνου διαπίστωσε τή βίαιη καΐ προγραμματισμένη αρπαγή πολλών παιδιών καΐ συμπέρανε ότι «ή παρατεταμένη κατακράτηση αυτών των παιδιών, θά ήταν αντίθετη μέ τά διεθνή δεδομένα». "Ετσι ό Γενικός Γραμματέας του Ο.Η.Ε. ζήτησε άπό τις Κυβερνήσεις Αλβανίας, Βουλγαρίας καΐ Γιουγκοσλαβίας νά διαπραγματευθουν μέ τήν Ελλάδα τόν γρήγορο επαναπατρισμό των άπαχθέντων. Οι χώρες Ομως αυτές αρνήθηκαν τήν επιστροφή τών παιδιών μέ τό γνωστό μας ήδη ισχυρισμό, πώς τά παιδιά «θεληματικά» εγκαταλείψαν τήν Ελλάδα καΐ «λόγοι ανθρωπιστικοί» τις έκαναν νά τά δεχτούν. Ή ειδική Επιτροπή ήρθε σέ επαφή καΐ μέ τήν Διεθνή Ένωση γιά τήν προστασία του Παιδιοϋ στή Γενεύη. Στίς 20 Αυγούστου 1948 ή Ένωση πληροφόρησε τήν Ειδική Επιτροπή ότι αναλάμβανε τή μεταφορά
τών παιδιών, πού είχαν μετακινηθεί παρά τή θέληση τών γονέων τους. Ακόμα θεώρησε τήν αρπαγή σάν
«σκανδαλώδη παράβαση τής Διακηρύξεως τών δικαιωμάτων του Παιδιού», γνωστής σάν «Διακήρυξης τϊ)ς Γενεύης». Στίς 28 "Οκτωβρίου 1948 άρχισε ή συζήτηση του Έλ-ληνικου θέματος στην Πολιτική Επιτροπή του Ο.Η.Ε., μέ θερμό υποστηρικτή τών υποδίκων χωρών τόν Σοβιετι-κό αντιπρόσωπο Βισίνσκυ.
Στίς 9 Νοεμβρίου 1948, μέ πρωτοβουλία του προέδρου της Α' Πολιτικής Επιτροπής Βέλγου αντιπροσώπου Σπάακ, οι αντιπρόσωποι συμφώνησαν πώς τό θέμα δέν πρέπει νά θεωρηθεί σάν μέρος τής πολιτικής συζητήσεως, αλλά θα πρέπει νά ληφθεί γι' αυτό μιά χωριστή απόφαση.
Μετά από συζήτηση, πού κράτησε περισσότερο άπό δύο εβδομάδες, ή Πολιτική Επιτροπή στις 11 Νοεμβρίου 1948 ψήφισε ομόφωνα τήν επιστροφή τών παιδιών, πού αρπάχτηκαν μέ τή βία.
Μετά άπό λίγες ήμερες στις 27-11-1948 ή Γ' Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε., στό Παρίσι πού συνεδρίαζε, έλαβε τήν εξής απόφαση:
«Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ
Συνιστα. τήν εις Ελλάδα έπιστροφήν τών Ελληνοπαίδων, ατινα ευρίσκονται μακράν
τών εστιών των, έφ' όσον αυτά τά παιδιά, ό πατήρ η μήτηρ έν απουσία αυτου ή
αύτης ό πλησιέστερος αυτών συγγενής, εκφράσουν προς τουτο έπιθυμίαν.
Καλεί ολα τά Μέλη τών Ηνωμένων Εθνών καΐ αλλα Κράτη επι τοϋ εδάφους τών όποιων ευρίσκονται τά παιδιά αυτά, οπως λάβουν τά αναγκαία μέτρα διά τήν έκτέλεσιν τής παρούσης συστάσεως.
Επιφορτίζει τον Γενικόν Γραμματέα, οπως ζητή-στ) άπό τήν Έπιτροπήν τοϋ Διεθνούς Έρυθρου Σταυ-ρου καΐ άπό τήν Ένωσιν τών "Οργανώσεων Ερυθρών Σταυρών καΐ τής Ερυθράς Ημισελήνου, νά οργανώσουν καΐ νά εξασφαλίσουν τήν έπαφήν μετά τών Εθνικών "Οργανώσεων του Έρυθροϋ Σταυροΰ τών ενδιαφερομένων Κρατών, επι τω σκοπω δπως εξουσιοδοτήσουν τάς Έθνικάς Όργανώσεις τοϋ Έρυ-θροϋ Σταυροϋ, ίνα λάβουν είς τά ενδιαφερόμενα Κράτη τά αναγκαία μέτρα διά τήν έφαρμογήν τή; παρούσης συστάσεως.»
Στίς 31-12-1948 ό Γενικός Γραμματέας του Ο.Η.Ε.. εκτελώντας τήν απόφαση αυτη, μέ επιστολή του προς τις κυβερνήσεις τη"ς Αλβανίας, τής Βουλγαρίας, τής Γιουγκοσλαβίας, της Ουγγαρίας, Ρουμανίας καΐ Τσεχοσλοβακίας ζητοϋσε στοιχεία γιά τά παιδιά, καθώς καΐ τή σχετική βοήθεια τών Ερυθρών Σταυρών τών χωρών αυτών.1 Παρ' δλα, αυτά Ομως οί κομμουνιστικές χώρες κωλυσιεργούσαν, μέ συνέπεια τό θέμα νά ξανάρθει πάλι προς τή συζήτηση στην Δ' Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. Στίς 18-11-1949 εκδόθηκε ή ακόλουθη 2η απόφαση:
«Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ
Λαμβάνουσα γνώσιν τής υποβληθείσης εκθέσεως παρά τή"ς Επιτροπής τοϋ Έρυθρου Σταυρου καΐ τής Ενώσεως τών Συλλόγων τοϋ ΕΡΥΘΡΟΥ Σταυροϋ επι του ζητήματος του επαναπατρισμού τών Ελληνοπαίδων (Α, 1914) καΐ έκτιμώσα τάς προσπάθειας, τάς όποιας ανέπτυξαν αϊ δύο Διεθνείς "Οργανώσεις του ΕΡΥΘΡΟΥ Σταυροϋ,ίνα διευκολύνωσι τήν πραγματοποίησιν τής αποφάσεως
193 (ΙΠ) Ο. τής Γενικής Συνελεύσεως,
Παρατηρούσα δτι οί Έλληνόπαιδες δέν επεστράφησαν εισέτι είς τάς εστίας των, ώς συνιστά ή άπό-φασις τής Γενικής Συνελεύσεως, άναγνωρίζουσα δέ, ότι δέον νά καταβληθώσι νέαι προσπάθειαι προς πλήρη έφαρμογήν τής αποφάσεως ταύτης.
1. Αναθέτει είς τόν Γενικόν Γραμματέα, οπως καλέση τό Διεθνές Κομιτατον Έρυθροϋ Σταυροϋ καΐ τήν Ένωσιν τών Συλλόγων τοΰ Έρυθρου Σταυροϋ καΐ έξακολουθήσωσι τάς προσπάθειας των διά τήν έξυπηρέτησιν του άνθρωπιστικοΰ τούτου θέματος καΐ τοις παράσχη πασαν δέουσαν βοήθειαν δια τήν έκτέλεσιν τοΰ έργου των.
2. Καλεί θερμώς πάντα τά "Εθνη, μέλη τοΰ Ο.Η.Ε. καΐ τά αλλα "Εθνη, τά παρέχοντα ασυλον εϊς Έλ-ληνόπαιδας, οπως λάβωσι πάντα τά μέτρα, άπό κοινού καΐ έν συνεργασία μετά τών Διεθνών Όργανώσεων του ΕΡΥΘΡΟΥ Σταυρου. οπως διευκολύνωσι τήν ταχεία ν επι στροφή ν τών παιδιών είς τάς εστίας των, συμφώνως πρύς τήν άνω άναφερομένην άπόφασιν.
3. Καλεί τάς Διεθνείς "Οργανώσεις του Ερυθρού Σταυροϋ, όπως όναφέρωσιν είς τόν Γενικόν Γραμματέα προς πληροφορίαν τών μελών τών Η.Ε. τάς προόδους τής εκτελέσεως τής παρούσης αποφάσεως».
Άλλα καΐ πάλιν κανένα Ελληνόπουλο δέν επεστράφη. Νέα Ελληνική προσφυγή στον Ο.Η.Ε. καΐ ή Ε' Γενική Συνέλευση τήν 1-12-1950 πήρε τήν 3η απόφαση της, μέ τήν οποία Ιδρυσε επιτροπή άπό αντιπροσώπους του Πε-ρου, τών Φιλιππίνων καΐ της Σουηδίας, οί όποιοι σε συνεργασία μέ τόν Γεν. Γραμματέα του Ο.Η.Ε. νά ενεργούν καΐ νά συνεργάζονται με τους αντιπροσώπους των ενδιαφερομένων χωρών γιά τήν επιστροφή τών παιδιών. Νά ή σχετική απόφαση, στην αρχή μάλιστα τής όποιας έκφρά-ζεται καΐ ή «μεγάλη ανησυχία» τών κρατών - μελών Συνελεύσεως:
«Ή Γενική Συνέλευσις,
Λαμβάνουσα γνώσιν μετά μεγάλης ανησυχίας τών εκθέσεων της Διεθνούς Επιτροπής τοΰ Έρυθρου Σταυρουκαΐ τής Ενώσεως τών Συλλόγων του Έρυθρου Σταυροϋ, ώς καΐ τοΰ Γενικοϋ Γραμματέως, καΐ ιδίως της δηλώσεως καθ' ην ουδείς έλληνόπαις είχεν επιστρέψει εις Ελλάδα, καΐ, εξαιρέσει τής Γιουγκοσλαβίας, ουδέν έκ τών Κρατών, εν οΐς ευρίσκονται έλληνόπαιδες, είχε λάβει μέτρα θετικά οπως συμμορφωθώ προς τάς παμψηφεί παρά της Γενικής Συνελεύσεως εις δύο αλλεπάλληλους συνεδριάσεις, υιοθετηθείσας Αποφάσεις.
»Άναγνωρίζουσα οτι δέον έν ανθρωπιστική πνεύματι, άπηλλαγμένω πολιτικών ή ιδεολογικών αντιλήψεων νά μή παραλειφθή ουδεμία προσπάθεια ίνα άποδοθώσι τά παιδία εις τάς εστίας των.
»Άποτίουσα φόρον τιμής εις τήν Διεθνή Έπι-τροπήν τοϋ Ερυθρού Σταυροϋ καΐ τήν Ένωσιν τών συλλόγων τοϋ Έρυθρου Σταυροϋ, ώς επίσης καΐ τόν Γενικόν Γραμματέα διά τάς προσπάθειας άς κατέβαλε διά τήν έφαρμογήν τών αποφάσεων 193 Ο (ΠΙ) καΐ 288 Β (IV) τής Γενικής Συνελεύσεως.
» 1. Παρακαλεί τόν Γενικόν Γραμματέα, τήν Διεθνή Έπιτροπήν του Έρυθρου Σταυροΰ καΐ τήν Ένωσιν τών Συλλόγων τοΟ Έρυθρου Σταυρου νά έξακολουθήσωσι τάς προσπάθειας των, συμφώνως προς τάς ώς ανω Αποφάσεις.
» 2. Προσκαλεί επιμόνως άπαντα τά κράτη, τά όποια δίδουσιν ασλον εϊς ελληνόπαιδα; οπως λάβω-σι πάντα τά μέτρα, έν συνεργασία μετά τοϋ Γενικού Γραμματέως καΐ τών Διεθνών Όργανώσεων τοϋ Έ-ρυθροϋ Σταυροϋ. ίνα διευκολύνωσι τήν ταχεΐαν έπιστροφήν τών παιδιών πλησίον τών γονέων των, καΐ, οσάκις παρίσταται ανάγκη προς τοΰτο, έπιτρέ-πωσιν εις τάς διεθνείς οργανώσεις τοϋ Έρυθροϋ Σταυροΰ τήν έλευθέραν εϊσοδον εις τό εδαφός των.
» 3. Συνιστα μίαν Μόνιμον Έπιτροπήν, άποτελου-μένην έκ τών αντιπροσώπων του Περου, τών Φιλιππίνων καΐ της Σουηδίας, ήτις θα ενεργή έν συνεννο-ήσει μετά τοϋ Γενικου Γραμματέως καΐ θά προέρχεται εις άνταλλαγήν απόψεων μετά τών "Αντιπροσώπων τών ενδιαφερομένων Κρατών, διά τόν ταχύν έπαναπατρισμόν τών παιδιών.
>» 4. Παρακαλεί τόν Διεθνή Έρυθρόν Σταυρόν καΐ τήν Ένωσιν τών Συλλόγων τοϋ Έρυθροϋ Σταυρου, οπως συνεργασθώσι μετά τής αναφερθείσης Επιτροπής.
» 5. Παρακαλεί τόν Γενικόν Γραμματέα όπως πα-ρουσιάζη από καιροϋ εις καιρόν εις τά Κράτη Μέλη έκθεσιν επι τής προόδου τής εφαρμογής τής παρούσης συμβάσεως καΐ παρακαλεί τάς Διεθνείς Όργα-νώσεις του Έρυθροϋ Σταυροΰ καΐ τόν Γενικόν Γραμματέα δπως παρουσιάσωσιν Εκθέσεις εϊς τήν Γενι-κήν Συνέλευσιν, κατά τήν Έκτην αυτής Σύνοδον».
Δυστυχώς καΐ αυτη ή απόφαση δέν απέδωσε. Μονάχα ή Γιουγκοσλαβία, ή οποία είχε έρθει στό μεταξύ σέ ρήξη μέ τήν ΕΣΣΔ, επέστρεψε τά παιδιά. Μπροστά σ' αυτήν τήν κατάσταση ή Ζ' Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. μέ απόφαση της, τής 17-12-1952, άφοϋ εξέφραζε τή λύπη της γιά τήν άρνηση τών κομμουνιστικών χωρών νά εφαρμόσουν τις αποφάσεις της, διάλυσε τήν Επιτροπή, πού είχε επιφορτισθεί μ' αυτό τό έργο, καΐ παρακάλεσε τόν Διεθνή Ερυθρό Σταυρό νά συνεχίσει μόνος του τις προσπάθειες του.
Καλεί ολα τά Μέλη τών Ηνωμένων Εθνών καΐ αλλα Κράτη επι τοϋ εδάφους τών όποιων ευρίσκονται τά παιδιά αυτά, οπως λάβουν τά αναγκαία μέτρα διά τήν έκτέλεσιν τής παρούσης συστάσεως.
Επιφορτίζει τον Γενικόν Γραμματέα, οπως ζητή-στ) άπό τήν Έπιτροπήν τοϋ Διεθνούς Έρυθρου Σταυ-ρου καΐ άπό τήν Ένωσιν τών "Οργανώσεων Ερυθρών Σταυρών καΐ τής Ερυθράς Ημισελήνου, νά οργανώσουν καΐ νά εξασφαλίσουν τήν έπαφήν μετά τών Εθνικών "Οργανώσεων του Έρυθροϋ Σταυροΰ τών ενδιαφερομένων Κρατών, επι τω σκοπω δπως εξουσιοδοτήσουν τάς Έθνικάς Όργανώσεις τοϋ Έρυ-θροϋ Σταυροϋ, ίνα λάβουν είς τά ενδιαφερόμενα Κράτη τά αναγκαία μέτρα διά τήν έφαρμογήν τή; παρούσης συστάσεως.»
Στίς 31-12-1948 ό Γενικός Γραμματέας του Ο.Η.Ε.. εκτελώντας τήν απόφαση αυτη, μέ επιστολή του προς τις κυβερνήσεις τη"ς Αλβανίας, τής Βουλγαρίας, τής Γιουγκοσλαβίας, της Ουγγαρίας, Ρουμανίας καΐ Τσεχοσλοβακίας ζητοϋσε στοιχεία γιά τά παιδιά, καθώς καΐ τή σχετική βοήθεια τών Ερυθρών Σταυρών τών χωρών αυτών.1 Παρ' δλα, αυτά Ομως οί κομμουνιστικές χώρες κωλυσιεργούσαν, μέ συνέπεια τό θέμα νά ξανάρθει πάλι προς τή συζήτηση στην Δ' Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. Στίς 18-11-1949 εκδόθηκε ή ακόλουθη 2η απόφαση:
«Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ
Λαμβάνουσα γνώσιν τής υποβληθείσης εκθέσεως παρά τή"ς Επιτροπής τοϋ Έρυθρου Σταυρου καΐ τής Ενώσεως τών Συλλόγων τοϋ ΕΡΥΘΡΟΥ Σταυροϋ επι του ζητήματος του επαναπατρισμού τών Ελληνοπαίδων (Α, 1914) καΐ έκτιμώσα τάς προσπάθειας, τάς όποιας ανέπτυξαν αϊ δύο Διεθνείς "Οργανώσεις του ΕΡΥΘΡΟΥ Σταυροϋ,ίνα διευκολύνωσι τήν πραγματοποίησιν τής αποφάσεως
193 (ΙΠ) Ο. τής Γενικής Συνελεύσεως,
Παρατηρούσα δτι οί Έλληνόπαιδες δέν επεστράφησαν εισέτι είς τάς εστίας των, ώς συνιστά ή άπό-φασις τής Γενικής Συνελεύσεως, άναγνωρίζουσα δέ, ότι δέον νά καταβληθώσι νέαι προσπάθειαι προς πλήρη έφαρμογήν τής αποφάσεως ταύτης.
1. Αναθέτει είς τόν Γενικόν Γραμματέα, οπως καλέση τό Διεθνές Κομιτατον Έρυθροϋ Σταυροϋ καΐ τήν Ένωσιν τών Συλλόγων τοΰ Έρυθρου Σταυροϋ καΐ έξακολουθήσωσι τάς προσπάθειας των διά τήν έξυπηρέτησιν του άνθρωπιστικοΰ τούτου θέματος καΐ τοις παράσχη πασαν δέουσαν βοήθειαν δια τήν έκτέλεσιν τοΰ έργου των.
2. Καλεί θερμώς πάντα τά "Εθνη, μέλη τοΰ Ο.Η.Ε. καΐ τά αλλα "Εθνη, τά παρέχοντα ασυλον εϊς Έλ-ληνόπαιδας, οπως λάβωσι πάντα τά μέτρα, άπό κοινού καΐ έν συνεργασία μετά τών Διεθνών Όργανώσεων του ΕΡΥΘΡΟΥ Σταυρου. οπως διευκολύνωσι τήν ταχεία ν επι στροφή ν τών παιδιών είς τάς εστίας των, συμφώνως πρύς τήν άνω άναφερομένην άπόφασιν.
3. Καλεί τάς Διεθνείς "Οργανώσεις του Ερυθρού Σταυροϋ, όπως όναφέρωσιν είς τόν Γενικόν Γραμματέα προς πληροφορίαν τών μελών τών Η.Ε. τάς προόδους τής εκτελέσεως τής παρούσης αποφάσεως».
Άλλα καΐ πάλιν κανένα Ελληνόπουλο δέν επεστράφη. Νέα Ελληνική προσφυγή στον Ο.Η.Ε. καΐ ή Ε' Γενική Συνέλευση τήν 1-12-1950 πήρε τήν 3η απόφαση της, μέ τήν οποία Ιδρυσε επιτροπή άπό αντιπροσώπους του Πε-ρου, τών Φιλιππίνων καΐ της Σουηδίας, οί όποιοι σε συνεργασία μέ τόν Γεν. Γραμματέα του Ο.Η.Ε. νά ενεργούν καΐ νά συνεργάζονται με τους αντιπροσώπους των ενδιαφερομένων χωρών γιά τήν επιστροφή τών παιδιών. Νά ή σχετική απόφαση, στην αρχή μάλιστα τής όποιας έκφρά-ζεται καΐ ή «μεγάλη ανησυχία» τών κρατών - μελών Συνελεύσεως:
«Ή Γενική Συνέλευσις,
Λαμβάνουσα γνώσιν μετά μεγάλης ανησυχίας τών εκθέσεων της Διεθνούς Επιτροπής τοΰ Έρυθρου Σταυρουκαΐ τής Ενώσεως τών Συλλόγων του Έρυθρου Σταυροϋ, ώς καΐ τοΰ Γενικοϋ Γραμματέως, καΐ ιδίως της δηλώσεως καθ' ην ουδείς έλληνόπαις είχεν επιστρέψει εις Ελλάδα, καΐ, εξαιρέσει τής Γιουγκοσλαβίας, ουδέν έκ τών Κρατών, εν οΐς ευρίσκονται έλληνόπαιδες, είχε λάβει μέτρα θετικά οπως συμμορφωθώ προς τάς παμψηφεί παρά της Γενικής Συνελεύσεως εις δύο αλλεπάλληλους συνεδριάσεις, υιοθετηθείσας Αποφάσεις.
»Άναγνωρίζουσα οτι δέον έν ανθρωπιστική πνεύματι, άπηλλαγμένω πολιτικών ή ιδεολογικών αντιλήψεων νά μή παραλειφθή ουδεμία προσπάθεια ίνα άποδοθώσι τά παιδία εις τάς εστίας των.
»Άποτίουσα φόρον τιμής εις τήν Διεθνή Έπι-τροπήν τοϋ Ερυθρού Σταυροϋ καΐ τήν Ένωσιν τών συλλόγων τοϋ Έρυθρου Σταυροϋ, ώς επίσης καΐ τόν Γενικόν Γραμματέα διά τάς προσπάθειας άς κατέβαλε διά τήν έφαρμογήν τών αποφάσεων 193 Ο (ΠΙ) καΐ 288 Β (IV) τής Γενικής Συνελεύσεως.
» 1. Παρακαλεί τόν Γενικόν Γραμματέα, τήν Διεθνή Έπιτροπήν του Έρυθρου Σταυροΰ καΐ τήν Ένωσιν τών Συλλόγων τοΟ Έρυθρου Σταυρου νά έξακολουθήσωσι τάς προσπάθειας των, συμφώνως προς τάς ώς ανω Αποφάσεις.
» 2. Προσκαλεί επιμόνως άπαντα τά κράτη, τά όποια δίδουσιν ασλον εϊς ελληνόπαιδα; οπως λάβω-σι πάντα τά μέτρα, έν συνεργασία μετά τοϋ Γενικού Γραμματέως καΐ τών Διεθνών Όργανώσεων τοϋ Έ-ρυθροϋ Σταυροϋ. ίνα διευκολύνωσι τήν ταχεΐαν έπιστροφήν τών παιδιών πλησίον τών γονέων των, καΐ, οσάκις παρίσταται ανάγκη προς τοΰτο, έπιτρέ-πωσιν εις τάς διεθνείς οργανώσεις τοϋ Έρυθροϋ Σταυροΰ τήν έλευθέραν εϊσοδον εις τό εδαφός των.
» 3. Συνιστα μίαν Μόνιμον Έπιτροπήν, άποτελου-μένην έκ τών αντιπροσώπων του Περου, τών Φιλιππίνων καΐ της Σουηδίας, ήτις θα ενεργή έν συνεννο-ήσει μετά τοϋ Γενικου Γραμματέως καΐ θά προέρχεται εις άνταλλαγήν απόψεων μετά τών "Αντιπροσώπων τών ενδιαφερομένων Κρατών, διά τόν ταχύν έπαναπατρισμόν τών παιδιών.
>» 4. Παρακαλεί τόν Διεθνή Έρυθρόν Σταυρόν καΐ τήν Ένωσιν τών Συλλόγων τοϋ Έρυθροϋ Σταυρου, οπως συνεργασθώσι μετά τής αναφερθείσης Επιτροπής.
» 5. Παρακαλεί τόν Γενικόν Γραμματέα όπως πα-ρουσιάζη από καιροϋ εις καιρόν εις τά Κράτη Μέλη έκθεσιν επι τής προόδου τής εφαρμογής τής παρούσης συμβάσεως καΐ παρακαλεί τάς Διεθνείς Όργα-νώσεις του Έρυθροϋ Σταυροΰ καΐ τόν Γενικόν Γραμματέα δπως παρουσιάσωσιν Εκθέσεις εϊς τήν Γενι-κήν Συνέλευσιν, κατά τήν Έκτην αυτής Σύνοδον».
Δυστυχώς καΐ αυτη ή απόφαση δέν απέδωσε. Μονάχα ή Γιουγκοσλαβία, ή οποία είχε έρθει στό μεταξύ σέ ρήξη μέ τήν ΕΣΣΔ, επέστρεψε τά παιδιά. Μπροστά σ' αυτήν τήν κατάσταση ή Ζ' Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. μέ απόφαση της, τής 17-12-1952, άφοϋ εξέφραζε τή λύπη της γιά τήν άρνηση τών κομμουνιστικών χωρών νά εφαρμόσουν τις αποφάσεις της, διάλυσε τήν Επιτροπή, πού είχε επιφορτισθεί μ' αυτό τό έργο, καΐ παρακάλεσε τόν Διεθνή Ερυθρό Σταυρό νά συνεχίσει μόνος του τις προσπάθειες του.
ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ Καταγγελια
Ερυθρου Σταυρου
Καταγγέλλοντες τό βάρβαρο τοΰτο μέσον αντίθετον προς άνθρωπιστικάς
αρχάς, έξαιτούμεθ« άμεσον έπέμβασιν αρμοδίων Όργανισμών». Την ίδια ήμερα ό
Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός Νεό-
τητος έστειλε τό πιο κάτω τηλεγράφημα στον Σύνδεσμο
"Ερυθρών Σταυρών Νεότητος στή Γενεύη:
«Ερυθρός Σταυρός Ελληνικής Νεότητος θεωρεί καθήκον του καταγγείλω είς δημοσίαν γνώμην, εί-ρηνικάς οργανώσεις, τό τρομερόν έγκλημα μαζικής αρπαγής Ελληνοπαίδων 4-16 ετών ίιπό ανταρτικών συμμοριών καΐ μεταφοράς των είς ξένα κράτη. ΣΤΟΠ. Χιλιάδες Ελληνικών οικογενειών βλέπουν άρπαζό-μενα βιαίως τα τέκνα των μέ σκοπόν έξοντώσεως τοϋ ΈλληνικοΟ γένους είς βόρειον Ελλάδα. ΣΤΟΠ. Ό Ερυθρός Σταυρός Ελληνικές Νεότητος επιμένει είς τό καθήκον συνδέσμου "Οργανώσεων προς προ-στασίαν των αθώων παιδιών τα όποια εΐχον τήν φοβεράν αυτήν άτυχίαν»
τητος έστειλε τό πιο κάτω τηλεγράφημα στον Σύνδεσμο
"Ερυθρών Σταυρών Νεότητος στή Γενεύη:
«Ερυθρός Σταυρός Ελληνικής Νεότητος θεωρεί καθήκον του καταγγείλω είς δημοσίαν γνώμην, εί-ρηνικάς οργανώσεις, τό τρομερόν έγκλημα μαζικής αρπαγής Ελληνοπαίδων 4-16 ετών ίιπό ανταρτικών συμμοριών καΐ μεταφοράς των είς ξένα κράτη. ΣΤΟΠ. Χιλιάδες Ελληνικών οικογενειών βλέπουν άρπαζό-μενα βιαίως τα τέκνα των μέ σκοπόν έξοντώσεως τοϋ ΈλληνικοΟ γένους είς βόρειον Ελλάδα. ΣΤΟΠ. Ό Ερυθρός Σταυρός Ελληνικές Νεότητος επιμένει είς τό καθήκον συνδέσμου "Οργανώσεων προς προ-στασίαν των αθώων παιδιών τα όποια εΐχον τήν φοβεράν αυτήν άτυχίαν»
Αχ
αυτή η ..αντιδραστική εκκλησία της Ελλάδος Χάθηκε να το βουλώσει να μην
καταγελούν οι εγκληματίες του κομμουνισμού ως ...φασιστική;
ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ ΕΚΚΛΗΣΕΙΣ
της εκκλησίας της Ελλάδος
Ή Εκκλησία τής Ελλάδος, μέ εμπνευστή καΐ πρωτοπόρο τόν "Αρχιεπίσκοπο
Σπυρίδωνα, γνωστό γιά τους εθνικούς του αγώνες, από τότε πού ήταν
μητροπολίτης Ιωαννίνων, άποδύθηκε σέ μια προσπάθεια διαφωτίσεως τής διεθνούς
κοινής γνώμης καΐ επιστροφής τών παιδιών. "Ετσι, ή 29η Δεκεμβρίου 1949
ορίστηκε σάν «Ήμερα Έ-Ονικου Πένθους». "Ελεγε, μεταξύ άλλων, στο
Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του ό Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων:
«Χιλιάδες παιδία έξακολουθοϋν ακόμη στερούμενα τής μητρικής αγκάλης, χιλιάδες σπίτια έχουν βυθισθή είς τό πένθος καΐ επάνω είς δλόκληρον τήν έθνικήν ημών οίκογένειαν έχει άπλωθή, ως απαίσιος εφιάλτης, ή φρίκη καΐ ό πόνος διά τό άποτολμηθέν παιδομάζωμα. Ό θηριώδης "Ηρώδης άνεβίωσεν. "Οπως τότε εκείνος ϋψωνε είς τάς απαίσιας χείρας του τήν αίμοστάζουσαν μάχαιραν, άπό τόν φόνον τόσων αθώων παιδιών, οϋτω καΐ σήμερον, σύγχρονοι Ή-ρώδαι προέβησαν είς παραπλήσιον έγκλημα, τό όποιον θά μείνη αίώνιον στίγμα τοΰ συγχρόνου πολιτισμοί).
Ή Ελλάς έθρήνησε καΐ θρηνεί τα άπαχθέντα παιδία της. Άπησχολημένη όμως εις ενα αγώνα ζωής ή θανάτου, δέν κατώρθωσε, δύο σχεδόν έτη άφ' δτου ήρχισε τό αίσχος του παιδομαζώματος, νά δείξη δσον θά έπρεπε τόν έθνικόν αυτής πόνον διά τό άπο-τρόπαιον κακούργημα, διά τό όποιον άλλως τε καΐ άνέμενεν άπό τόν πεπολιτισμένον κόσμον κάτι πε-ρισσότερον τών μεμονωμένων φωνών συμπαθείας καΐ συμπαραστάσεως. Άλλα τώρα ήλθεν ή ώρα νά άφήση νά έκσπάση ο πόνος αυτής καΐ δέν θά ήσυχαση, μέχρις οτου ϊδη καΐ τό τελευταΐον βιαίως άκαχθέν παιδίον νά έπιστρέφη εϊς τήν πάτριον γήν (. . .). Καθιερώθη δέ ή 29η Δεκεμβρίου, δτε ποιούμεθα μνήμην των υπό του Ήρώδου άναιρεθέντων παιδίων, ώς ήμερα έθνικοϋ πένθους. Κατά τήν ώς &νω ήμέραν ολόκληρος ή Ελλάς, όλοι οι "Ελληνες, ώς εϊς άνθρωπος, οπουδήποτε καΐ αν είιρίσκωνται, θά καλέσωσι τόν πεπολιτισμένον κόσμον νά θρηνήση μαζί των. "Από τάς Αθήνας καΐ τήν Έλληνικήυ έπαρ-χίαν μέχρι τής Αυστραλίας, ττς Ασίας, τής Αφρικής, τής "Αμερικής καΐ τής Ευρώπης, δπου υπάρχει "Ελλην, πρέπει έκείνην τήν ήμέραν νά δείξη τό πένθος τοο. Επι τοϋ σημείου αΰτοϋ Ιδιαιτέρως επιθυμώ νά επιστήσω σήμερον τήν προσοχήν υμών καΐ παρακαλώ πατρικώς 'ένα εκαστον, άνδρας καΐ γυναίκας καΐ παιδία, οπως ώς εϊς άνθρωπος, κατά τάς σχετικός υποδείξεις, αΐτινες θά έξαγγελθώσι διά του τύπου καΐ τοϋ ραδιοφώνου, έκδηλώσωμεν τό βαρύ πένθος, τό όποιον διακατέχει τάς ψυχάς μας. Ή ήμερα ττ)ς 29ης Δεκεμβρίου ας άποτελέση μίαν σταυρο-φορίαν διαμαρτυρίας έκ μέρους Ολοκλήρου τοϋ "Εθνους, διαμαρτυρίας, διότι κατά τήν εϋφρόσυνον αυτήν ήμέραν τρεις σχεδόν μυριάδες παιδιών μας στενάζουν ΰπό τόν άπαίσιον ζυγόν τη"ς ωμής βίας, ή όποια προσπαθεί νά αλλοίωση ό',τι πολυτιμότερον υπάρχει μέσα εις αυτά: τήν ψυχήν των. "Ας γίνη όμως ταυτοχρόνως καΐ μία εκστρατεία προσευχής. "Ομόφωνος καΐ πύρινη κατά τήν ήμέραν αυτήν, αλλά καΐ κατόπιν μέχρις ότου τά παιδιά μας επανέλθουν είς τάς εστίας των, δς υψώνεται προς τόν Κύριον ή ικεσία όλων μας, οπως έλεήση τό "Εθνος μας καΐ τοΰ άπο-δώση τους νεαρούς καΐ τυραννουμένους βλαστούς του.» "Ολη τή διάρκεια τής ημέρας τά κτίρια (σπίτια, κατα- στήματα, σχολεία κ.λπ.) είχον αναρτημένες μεσίστιες σημαίες, ένώ οί καμπάνες των εκκλησιών χτυπούσαν πένθιμα άπό τό πρωί ώς τό μεσημέρι. Οι εφημερίδες κυκλοφόρησαν μέ πένθιμο πλαίσιο. Στό κέντρο τής "Αθήνας είχαν εκτεθεί πίνακες, εμπνευσμένοι άπό τήν τραγωδία των άπαχθέν-των παιδιών.
Άπό τις 9 ώς τις 9.30' π.μ. σταμάτησε ή συγκοινωνία κι έκλεισαν τά καταστήματα. Στήν αίθουσα τοϋ φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός» έγινε συγκέντρωση γυναικών, στήν όποια πήραν μέρος καΐ μερικές μαυροφορημενες μητέρες, πού είχαν άπαχθεί τά παιδιά τους. Οί φοιτητές τοΰ Πανεπιστημίου καΐ άλλων ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων έκαναν διαδηλώσεις διαμαρτυρίας καΐ σύνταξαν Ψηφίσματα, πού επέδωσαν σέ ξένες Πρεσβείες καΐ έστειλαν σέ ξένους φοιτητικούς συλλόγους. Σχετικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας έγιναν καΐ στά Σχολεϊα Δημοτικής καΐ Μέσης Εκπαιδεύσεως.
«Χιλιάδες παιδία έξακολουθοϋν ακόμη στερούμενα τής μητρικής αγκάλης, χιλιάδες σπίτια έχουν βυθισθή είς τό πένθος καΐ επάνω είς δλόκληρον τήν έθνικήν ημών οίκογένειαν έχει άπλωθή, ως απαίσιος εφιάλτης, ή φρίκη καΐ ό πόνος διά τό άποτολμηθέν παιδομάζωμα. Ό θηριώδης "Ηρώδης άνεβίωσεν. "Οπως τότε εκείνος ϋψωνε είς τάς απαίσιας χείρας του τήν αίμοστάζουσαν μάχαιραν, άπό τόν φόνον τόσων αθώων παιδιών, οϋτω καΐ σήμερον, σύγχρονοι Ή-ρώδαι προέβησαν είς παραπλήσιον έγκλημα, τό όποιον θά μείνη αίώνιον στίγμα τοΰ συγχρόνου πολιτισμοί).
Ή Ελλάς έθρήνησε καΐ θρηνεί τα άπαχθέντα παιδία της. Άπησχολημένη όμως εις ενα αγώνα ζωής ή θανάτου, δέν κατώρθωσε, δύο σχεδόν έτη άφ' δτου ήρχισε τό αίσχος του παιδομαζώματος, νά δείξη δσον θά έπρεπε τόν έθνικόν αυτής πόνον διά τό άπο-τρόπαιον κακούργημα, διά τό όποιον άλλως τε καΐ άνέμενεν άπό τόν πεπολιτισμένον κόσμον κάτι πε-ρισσότερον τών μεμονωμένων φωνών συμπαθείας καΐ συμπαραστάσεως. Άλλα τώρα ήλθεν ή ώρα νά άφήση νά έκσπάση ο πόνος αυτής καΐ δέν θά ήσυχαση, μέχρις οτου ϊδη καΐ τό τελευταΐον βιαίως άκαχθέν παιδίον νά έπιστρέφη εϊς τήν πάτριον γήν (. . .). Καθιερώθη δέ ή 29η Δεκεμβρίου, δτε ποιούμεθα μνήμην των υπό του Ήρώδου άναιρεθέντων παιδίων, ώς ήμερα έθνικοϋ πένθους. Κατά τήν ώς &νω ήμέραν ολόκληρος ή Ελλάς, όλοι οι "Ελληνες, ώς εϊς άνθρωπος, οπουδήποτε καΐ αν είιρίσκωνται, θά καλέσωσι τόν πεπολιτισμένον κόσμον νά θρηνήση μαζί των. "Από τάς Αθήνας καΐ τήν Έλληνικήυ έπαρ-χίαν μέχρι τής Αυστραλίας, ττς Ασίας, τής Αφρικής, τής "Αμερικής καΐ τής Ευρώπης, δπου υπάρχει "Ελλην, πρέπει έκείνην τήν ήμέραν νά δείξη τό πένθος τοο. Επι τοϋ σημείου αΰτοϋ Ιδιαιτέρως επιθυμώ νά επιστήσω σήμερον τήν προσοχήν υμών καΐ παρακαλώ πατρικώς 'ένα εκαστον, άνδρας καΐ γυναίκας καΐ παιδία, οπως ώς εϊς άνθρωπος, κατά τάς σχετικός υποδείξεις, αΐτινες θά έξαγγελθώσι διά του τύπου καΐ τοϋ ραδιοφώνου, έκδηλώσωμεν τό βαρύ πένθος, τό όποιον διακατέχει τάς ψυχάς μας. Ή ήμερα ττ)ς 29ης Δεκεμβρίου ας άποτελέση μίαν σταυρο-φορίαν διαμαρτυρίας έκ μέρους Ολοκλήρου τοϋ "Εθνους, διαμαρτυρίας, διότι κατά τήν εϋφρόσυνον αυτήν ήμέραν τρεις σχεδόν μυριάδες παιδιών μας στενάζουν ΰπό τόν άπαίσιον ζυγόν τη"ς ωμής βίας, ή όποια προσπαθεί νά αλλοίωση ό',τι πολυτιμότερον υπάρχει μέσα εις αυτά: τήν ψυχήν των. "Ας γίνη όμως ταυτοχρόνως καΐ μία εκστρατεία προσευχής. "Ομόφωνος καΐ πύρινη κατά τήν ήμέραν αυτήν, αλλά καΐ κατόπιν μέχρις ότου τά παιδιά μας επανέλθουν είς τάς εστίας των, δς υψώνεται προς τόν Κύριον ή ικεσία όλων μας, οπως έλεήση τό "Εθνος μας καΐ τοΰ άπο-δώση τους νεαρούς καΐ τυραννουμένους βλαστούς του.» "Ολη τή διάρκεια τής ημέρας τά κτίρια (σπίτια, κατα- στήματα, σχολεία κ.λπ.) είχον αναρτημένες μεσίστιες σημαίες, ένώ οί καμπάνες των εκκλησιών χτυπούσαν πένθιμα άπό τό πρωί ώς τό μεσημέρι. Οι εφημερίδες κυκλοφόρησαν μέ πένθιμο πλαίσιο. Στό κέντρο τής "Αθήνας είχαν εκτεθεί πίνακες, εμπνευσμένοι άπό τήν τραγωδία των άπαχθέν-των παιδιών.
Άπό τις 9 ώς τις 9.30' π.μ. σταμάτησε ή συγκοινωνία κι έκλεισαν τά καταστήματα. Στήν αίθουσα τοϋ φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός» έγινε συγκέντρωση γυναικών, στήν όποια πήραν μέρος καΐ μερικές μαυροφορημενες μητέρες, πού είχαν άπαχθεί τά παιδιά τους. Οί φοιτητές τοΰ Πανεπιστημίου καΐ άλλων ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων έκαναν διαδηλώσεις διαμαρτυρίας καΐ σύνταξαν Ψηφίσματα, πού επέδωσαν σέ ξένες Πρεσβείες καΐ έστειλαν σέ ξένους φοιτητικούς συλλόγους. Σχετικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας έγιναν καΐ στά Σχολεϊα Δημοτικής καΐ Μέσης Εκπαιδεύσεως.
Παιδομαζωμα
Διαμαρτυριες αλλων εκκλησιων
Ό Οικουμενικός Άθηναγόρας δήλωσε:
«Μήτήρ Μεγάλη Εκκλησία καΐ ήμεΐς, συνοχή καρδίας συμμετέχοντες εις όδύνην, βαθύτατον πόνον αδελφής Εκκλησίας καΐ εϋσεβοϋς ποιμνίου αυτής βιαία, παρά πάντα ανθρώπινα δίκαια, αρπαγή καΐ μεταφορά μακράν μητρικής αγκάλης, έξω ορίων θεο-φρουρήτου κράτους συνεχιζόμενη κατακρατήσει τριών περίπου μυριάδων ελληνοπαίδων, διάπυρον έκφράζομεν εΰχήν οπως θείον βρέφος Βηθλεέμ κα-ταυγάση τόν νουν καΐ τήν καρδίαν εργατών απαίσιου εγχειρήματος εις άπόδοσιν εν τάχει άπαχθέντων παιδιών άποθρηνούσαις οίκογενείαις αυτών».
Ό Πατριάρχης Αλεξανδρείας Χριστόφορος:
«Σήμερον προέστημεν ίκετηρίου τελετής, υπό συγκινητικήν άτμόσφαιραν, ενώπιον πυκνοΰ εκκλησιάσματος, δι' άπελευθέρωσιν 28.000 παιδιών. Έτηλεγραφήσαμεν εις τους αρχηγούς τών Εκκλησιών Ρωσίας, Ρουμανίας, Σερβίας, Βουλγαρίας, πα-ρακαλοϋντες αυτούς οπως ασκήσουν επι ρ ροή ν εις τάς Κυβερνήσεις των, ίνα απελευθερώσουν τους έλ-ληνόπαιδας. Επίσης έτηλεγραφήσαμεν σήμερον είς Λαίηκ Σαξές».
Ό Πατριάρχης Αντιοχείας Αλέξανδρος:
«Έτελέσαμεν Δέησιν θερμήν, παρουσία ανωτέρων εκκλησιαστικών καΐ πολιτικών αρχών καΐ πλήθους λαοΰ, υπέρ ταχείας απελευθερώσεως καΐ επιστροφής είς τάς μητρικάς άγκάλας των ύπό τών συμμοριτών άπαχθέντων 28.000 Ελληνοπαίδων.,. Έλπί-ζομεν ότι, χάρις είς τήν βοήθειαν τοϋ Θεοΰ καΐ είς τό δίκαιον τής απαιτήσεως του "Εθνους, ώς καΐ είς τάς προσπάθειας τών ζηλωτών υπέρ τής έπικρατή-σεως τών στοιχειωδών νόμων τής άνθρωπίνης τιμής καΐ δικαιοσύνης, ή καταματωμένη πληγή τής Ελλάδος εν τοίς νεαροϊς αυτής βλαστοϊς βραχέως θά έπουλωθή προς χαράν ό'λων, προ πάντων δέ τών γονέων καΐ συγγενών αυτών.
»Καθήκσν ημών λογιζόμενοι, οπως συνδράμοι-μεν καΐ ήμεΐς προς έπίτευξιν του ποθούμενου ίεροϋ σκοποϋ. τάν όποιον οι πάντες στοχάζομεν, προέβημεν οπου δει, είς έντονα μέτρα, άξιουντες όπως είσα-κουσθώσιν αί πανταχόθεν υψούμεναι φωναί προς άπαλλαγήν τών μικρών τούτων αιχμαλώτων καΐ άπόδοσιν αυτών εις τους οικείους, τοϋθ' όπερ υπαγορεύουν οί στοιχειώδεις κανόνες ττ)ς δικαιοσύνης καΐ τής φιλανθρωπίας.»
Ό Πατριάρχης Ιεροσολύμων Τιμόθεος:
«Σιωνΐτις Εκκλησία, μετέχουσα έθνικοΟ πένθους επι στυγερώ έγκλήματι παιδομαζώματος, έδεήθη εκτενώς επι φρικτου Γολγοθα υπέρ έπαναπατρισμοΰ χιλιάδων ελληνοπαίδων.»
Ό Πατριάρχης Σερβίας Γαβριήλ έγραψε στον τότε Μητροπολίτη Μυτιλήνης "Ιάκωβο:
Πρό τίνος, έπ' ευκαιρία τών αδελφικών επιστολών τής Α. Μακαριότητος του Πατριάρχου Αλεξανδρείας κ. Χριστόφορου καΐ τής Α. Μακαριότητος του "Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Σπυρίδωνος, έμεσολάβησα εις τήν Γιουγκοσλαβικήν Κυβέρνησιν διά τό τρα-γικόν ζήτημα τών Ελληνοπαίδων. Διά τής Κρατικής Θρησκευτικής Επιτροπής παρά τω Προεδρείφ τής Κυβερνήσεως τής Όμοσπόνδου Λαϊκής Δημοκρατίας τής Γιουγκοσλαβίας ελαβον λακωνικήν άπάντησιν, εχουσαν ώς εξής:
«Συμφώνως προς τήν άπόφασιν των Ηνωμένων "Εθνών τοΰ 1949, αί λαϊκάί άρχαί της "Ομόσπονδου Λαϊκής Δημοκρατίας τής Γιουγκοσλαβίας έχουν τήν γνώμην, ότι οί γονείς έχουν δικαίωμα νά δεχθούν τά παιδιά των οπου δήποτε καΐ άν ευρίσκονται, εννοείται, έφ' όσον υπάρχει σχετική επιθυμία καΐ έφ' δσον είναι εις θέσιν νά εκφράσουν ελευθέρως τήν έπιθυ-μίαν των».
Τήν προκειμένην άπάντησιν άνεκοίνωσα διά χωριστών επιστολών εις τους προμνημονευθέντας έν Χριστώ αδελφούς. Λυπούμαι βαθύτατα, διότι δέν είμαι εις θέσιν νά ανακοινώσω είς Ύμας, τόν πρα-γματικόν φίλον έμου καΐ τοϋ λαου μου, κάτι καλλί-τερον καΐ θετικώτερον έν σχέσει μέ τό έν λόγω αληθώς τραγικόν ζήτημα.
Μέ αισθήματα ειλικρινούς αδελφικής αγάπης καΐ ειλικρινών φιλικών συμπαθειών έναντι υμών προσωπικώς καΐ του ενδόξου καΐ βασανισμένου άγαπη-τοϋ μοι Έλληνικοϋ λαοϋ, προτείνω τήν ταπεινότητα μου καΐ τον μαρτυρικόν Σερβικόν λαόν είς τάς υμετέρας αγίας προσευχάς.1(1. Κ. Βοβολίνη: «Ή εκκλησία εις τόυ αγώνα τής "Αθήναι 1953.)
«Μήτήρ Μεγάλη Εκκλησία καΐ ήμεΐς, συνοχή καρδίας συμμετέχοντες εις όδύνην, βαθύτατον πόνον αδελφής Εκκλησίας καΐ εϋσεβοϋς ποιμνίου αυτής βιαία, παρά πάντα ανθρώπινα δίκαια, αρπαγή καΐ μεταφορά μακράν μητρικής αγκάλης, έξω ορίων θεο-φρουρήτου κράτους συνεχιζόμενη κατακρατήσει τριών περίπου μυριάδων ελληνοπαίδων, διάπυρον έκφράζομεν εΰχήν οπως θείον βρέφος Βηθλεέμ κα-ταυγάση τόν νουν καΐ τήν καρδίαν εργατών απαίσιου εγχειρήματος εις άπόδοσιν εν τάχει άπαχθέντων παιδιών άποθρηνούσαις οίκογενείαις αυτών».
Ό Πατριάρχης Αλεξανδρείας Χριστόφορος:
«Σήμερον προέστημεν ίκετηρίου τελετής, υπό συγκινητικήν άτμόσφαιραν, ενώπιον πυκνοΰ εκκλησιάσματος, δι' άπελευθέρωσιν 28.000 παιδιών. Έτηλεγραφήσαμεν εις τους αρχηγούς τών Εκκλησιών Ρωσίας, Ρουμανίας, Σερβίας, Βουλγαρίας, πα-ρακαλοϋντες αυτούς οπως ασκήσουν επι ρ ροή ν εις τάς Κυβερνήσεις των, ίνα απελευθερώσουν τους έλ-ληνόπαιδας. Επίσης έτηλεγραφήσαμεν σήμερον είς Λαίηκ Σαξές».
Ό Πατριάρχης Αντιοχείας Αλέξανδρος:
«Έτελέσαμεν Δέησιν θερμήν, παρουσία ανωτέρων εκκλησιαστικών καΐ πολιτικών αρχών καΐ πλήθους λαοΰ, υπέρ ταχείας απελευθερώσεως καΐ επιστροφής είς τάς μητρικάς άγκάλας των ύπό τών συμμοριτών άπαχθέντων 28.000 Ελληνοπαίδων.,. Έλπί-ζομεν ότι, χάρις είς τήν βοήθειαν τοϋ Θεοΰ καΐ είς τό δίκαιον τής απαιτήσεως του "Εθνους, ώς καΐ είς τάς προσπάθειας τών ζηλωτών υπέρ τής έπικρατή-σεως τών στοιχειωδών νόμων τής άνθρωπίνης τιμής καΐ δικαιοσύνης, ή καταματωμένη πληγή τής Ελλάδος εν τοίς νεαροϊς αυτής βλαστοϊς βραχέως θά έπουλωθή προς χαράν ό'λων, προ πάντων δέ τών γονέων καΐ συγγενών αυτών.
»Καθήκσν ημών λογιζόμενοι, οπως συνδράμοι-μεν καΐ ήμεΐς προς έπίτευξιν του ποθούμενου ίεροϋ σκοποϋ. τάν όποιον οι πάντες στοχάζομεν, προέβημεν οπου δει, είς έντονα μέτρα, άξιουντες όπως είσα-κουσθώσιν αί πανταχόθεν υψούμεναι φωναί προς άπαλλαγήν τών μικρών τούτων αιχμαλώτων καΐ άπόδοσιν αυτών εις τους οικείους, τοϋθ' όπερ υπαγορεύουν οί στοιχειώδεις κανόνες ττ)ς δικαιοσύνης καΐ τής φιλανθρωπίας.»
Ό Πατριάρχης Ιεροσολύμων Τιμόθεος:
«Σιωνΐτις Εκκλησία, μετέχουσα έθνικοΟ πένθους επι στυγερώ έγκλήματι παιδομαζώματος, έδεήθη εκτενώς επι φρικτου Γολγοθα υπέρ έπαναπατρισμοΰ χιλιάδων ελληνοπαίδων.»
Ό Πατριάρχης Σερβίας Γαβριήλ έγραψε στον τότε Μητροπολίτη Μυτιλήνης "Ιάκωβο:
Πρό τίνος, έπ' ευκαιρία τών αδελφικών επιστολών τής Α. Μακαριότητος του Πατριάρχου Αλεξανδρείας κ. Χριστόφορου καΐ τής Α. Μακαριότητος του "Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Σπυρίδωνος, έμεσολάβησα εις τήν Γιουγκοσλαβικήν Κυβέρνησιν διά τό τρα-γικόν ζήτημα τών Ελληνοπαίδων. Διά τής Κρατικής Θρησκευτικής Επιτροπής παρά τω Προεδρείφ τής Κυβερνήσεως τής Όμοσπόνδου Λαϊκής Δημοκρατίας τής Γιουγκοσλαβίας ελαβον λακωνικήν άπάντησιν, εχουσαν ώς εξής:
«Συμφώνως προς τήν άπόφασιν των Ηνωμένων "Εθνών τοΰ 1949, αί λαϊκάί άρχαί της "Ομόσπονδου Λαϊκής Δημοκρατίας τής Γιουγκοσλαβίας έχουν τήν γνώμην, ότι οί γονείς έχουν δικαίωμα νά δεχθούν τά παιδιά των οπου δήποτε καΐ άν ευρίσκονται, εννοείται, έφ' όσον υπάρχει σχετική επιθυμία καΐ έφ' δσον είναι εις θέσιν νά εκφράσουν ελευθέρως τήν έπιθυ-μίαν των».
Τήν προκειμένην άπάντησιν άνεκοίνωσα διά χωριστών επιστολών εις τους προμνημονευθέντας έν Χριστώ αδελφούς. Λυπούμαι βαθύτατα, διότι δέν είμαι εις θέσιν νά ανακοινώσω είς Ύμας, τόν πρα-γματικόν φίλον έμου καΐ τοϋ λαου μου, κάτι καλλί-τερον καΐ θετικώτερον έν σχέσει μέ τό έν λόγω αληθώς τραγικόν ζήτημα.
Μέ αισθήματα ειλικρινούς αδελφικής αγάπης καΐ ειλικρινών φιλικών συμπαθειών έναντι υμών προσωπικώς καΐ του ενδόξου καΐ βασανισμένου άγαπη-τοϋ μοι Έλληνικοϋ λαοϋ, προτείνω τήν ταπεινότητα μου καΐ τον μαρτυρικόν Σερβικόν λαόν είς τάς υμετέρας αγίας προσευχάς.1(1. Κ. Βοβολίνη: «Ή εκκλησία εις τόυ αγώνα τής "Αθήναι 1953.)
Ό Πάπας Πίος ΙΒ'
δήλωσε:
«Θρηνήσωμεν οτι εις τήν
Χριστιανικήν Εύρώ-πην εκατοντάδες παιδιών άπεσπάσθησαν κατά τήν μικροτέραν των
ήλικίαν άπό τους κόλπους των γονέων των καΐ άπό τά σχολεία τής πατρίδος των,
διά νά μορφωθούν ή μάλλον διά νά παραμορφωθούν άπό ξένους διδασκάλους, δρώντας
κατά διαταγήν ιερόσυλων απαγωγέων.»2(2. Έφημ. «Ακρόπολις», 11-4-1948)
Ό "Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Β': «Ελληνική Κύπρος συμμετέχει πανελληνίου πένθους διά παρατεινομένην κατακράτησιν άπαχθέν-των είς ξένας χώρας ελληνοπαίδων. Ύψοϋσα φωνήν διαμαρτυρίας κατά αποτρόπαιου εγκλήματος, πέ-ποιθεν χριστιανικοί φιλελεύθεροι λαοί ύποστηρίξω-σιν έλληνικόν λαόν άγωνιζόμενον υπέρ ίερωτάτης υποθέσεως. Έτηλεγραφήσαμεν Πρόεδρον Ηνωμένων Πολιτειών, Ύπουργεΐον Εξωτερικών Αγγλίας».
"Η Ακαδημία των Βρυξελών, διαμαρτυρήθηκε στις 4-4-1950:
«. . . Σονδιαμαριύρεται μετά τής "Ακαδημίας "Αθηνών, τιθεμένη υπεράνω πάσης ιδέας πολιτικής χροιάς, αναλαμβάνει τό καθήκον οπως, εντός των ορίων τής δραστηριότητος αυτής, υποστήριξη πβ-σαν ένέργειαν αποσκοπούσαν είς τήν άνασύστασιν τών τραγικώς διαμελισθέντων ελληνικών εστιών καΐ είς τόν κολασμόν, ώς οφείλεται, τόσον καταφορών, δσσν καΐ ειδεχθών βιαιοπραγιών εναντίον τών πλέον στοιχειωδών άρχων του δικαίου καΐ τοϋ σεβασμού τής ανθρωπινής αξιοπρέπειας».
Ό "Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Β': «Ελληνική Κύπρος συμμετέχει πανελληνίου πένθους διά παρατεινομένην κατακράτησιν άπαχθέν-των είς ξένας χώρας ελληνοπαίδων. Ύψοϋσα φωνήν διαμαρτυρίας κατά αποτρόπαιου εγκλήματος, πέ-ποιθεν χριστιανικοί φιλελεύθεροι λαοί ύποστηρίξω-σιν έλληνικόν λαόν άγωνιζόμενον υπέρ ίερωτάτης υποθέσεως. Έτηλεγραφήσαμεν Πρόεδρον Ηνωμένων Πολιτειών, Ύπουργεΐον Εξωτερικών Αγγλίας».
"Η Ακαδημία των Βρυξελών, διαμαρτυρήθηκε στις 4-4-1950:
«. . . Σονδιαμαριύρεται μετά τής "Ακαδημίας "Αθηνών, τιθεμένη υπεράνω πάσης ιδέας πολιτικής χροιάς, αναλαμβάνει τό καθήκον οπως, εντός των ορίων τής δραστηριότητος αυτής, υποστήριξη πβ-σαν ένέργειαν αποσκοπούσαν είς τήν άνασύστασιν τών τραγικώς διαμελισθέντων ελληνικών εστιών καΐ είς τόν κολασμόν, ώς οφείλεται, τόσον καταφορών, δσσν καΐ ειδεχθών βιαιοπραγιών εναντίον τών πλέον στοιχειωδών άρχων του δικαίου καΐ τοϋ σεβασμού τής ανθρωπινής αξιοπρέπειας».
ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ διαμαρτυρία Γαλλίδων γυναικών
Τό "Εθνικό Συμβούλιο γυναικών Γαλλίας διακήρυξε:
«ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ
"Κατά τόν εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα χιλιάδες παιδιά ξεριζώθηκαν άπό τις οικογένειες τους: αυτές οί απαγωγές ήταν άντικείμενον ενός εκτεταμένου σχεδίου:
28.000 παιδιά αρπάχτηκαν άπό τις οικογένειες τους για νά ανατραφούν στις δορυφόρες χώρες τής Σ. Ενώσεως. Έκεϊ λαμβάνουν μίαν μόρφωσιν φα-νατικήν, ή όποια θά τά κάνη στρατιώτες ικανούς νά εγκαθιδρύσουν μέ τήν βίαν ένα ολοκληρωτικών κα θεστώς στην Ελλάδα {. . .). "Ανδρες καΐ γυναίκες τής Γαλλίας;
Ενθυμηθείτε τους διωγμούς των Ναζί εναντίον των παιδιών μας, οι όποιοι προεκάλεσαν τήν άγανά-κτησιν ολοκλήρου του πολιτισμένου κόσμου(. . .).
Βοηθήσατε μας νά αποδώσουμε τό παιδιά στους γονείς τους καΐ βοηθήσατε τις Ελληνίδες μητέρες νά δημιουργήσουν τάς απαραιτήτους συνθήκας προστασίας»
Παιδομάζωμα Λογοτεχνία
Απολαύστε το
κείμενο
ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ
Καθόταν στή γειτονιά μου, στα Πετράλωνα. Γιάννη Δαμίγκο τον λέγανε. Ό πατέρας του πουλούσε μπαχαρικά. Ένα βράδυ ήρθε καΐ με βρήκε.
— Δημήτρη, διάβασα στους τοίχους, πώς δλοι οί τίμιοι "Ελληνες πρέπει νά μπουν στο ΕΑΜ, νά πα-λαίψουν γιά τη λευτεριά μας. "Εμαθα πώς ανακατεύεσαι κι έσύ. Γράψε με καΐ μένα.
Σάν τοϋ είπα πώς είναι μικρός, διαμαρτυρήθηκε:
— Του χρόνου, μου είπε ό πατέρας μου, θα βάλω μακριά πανταλόνια.
Καΐ βιάστηκε νά προσθέσει σχεδόν θυμωμένος:
— Τι, μόνο εσείς μπορείτε νά γράφετε στους τοίχους; Έγώ έφερα καΐ βουρτσάκι. Νάτο!. . .
"Εγραψα τό Γιαννάκη στην ΕΠΟΝ. "Αρχισε τή δράση του.
"Εγραφε στους τοίχους, μοίραζε προκηρύξεις, κουβαλοϋσε υλικό, έβγαινε με τό χωνί, πήγαινε μηνύματα. Ήταν τό δεξί χέρι τών μεγάλων.
Λίγο αργότερα έφυγα για τό βουνό, γιά τό αντάρτικο.
Τά νέα του τα μάθαινα πιά άπό αλλα παλικάρια της γειτονίας μας, πού "έρχονταν στην Ελεύθερη Ελλάδα νά καταταχθούν στον ΕΛΑΣ.
Μιά μέρα είδα πάλι μπροστά μου, στό βουνό, τό Γιαννάκη.
—Ήρθα σέ σένα πάλι. Δημητράκη, γιά νά μέ βοηθήσεις. Θέλω νά γίνω αντάρτης.
Πήρα νό πω πάλι πώς ήταν μικρός, μά σάν τόν πρόσεξα καλύτερα τό Γιαννάκη, είδα πώς θά 'λεγα ψέματα. Εϊχε μεγαλώσει. Στήν οψη του διάβαζες τήν ώριμη σκέψη του καΐ τή δυνατή ψυχή του. Τό αετόπουλο ήταν άντρας πιά. Τό μεγάλωσε ό αγώνας.
"Ε, τότε πιά νά τόν έβλεπες τά Γιαννάκη! Είχε βαλθεί νά κάνει τους έπονίτες τής ομάδας του ξεφτέρια στή μόρφωση καΐ στή δράση. Τους έκανε ταχτικές συνεδριάσεις. Τους εξηγούσε τις εφημερίδες καΐ τις διαταγές. Τους μάθαινε πειθαρχία. Κι όταν δέν είχε αλλη δουλιά τους έβαζε νά γυαλίζουν τά οπλα τους, νά μπαλώνονται, νά πλένονται, νά μαθαίνουν τραγούδια. "Ηθελε ή ομάδα νά είναι πρώτη στο λόχο. Καΐ εΐναι αλήθεια πώς τά κατάφερε.
Όμως έμεινε πάντα παιδί ο Γιαννάκης. Γέμιζε μέ την παρουσία του τό λόχο.Σκορπουσε παντου τή χαρά.
Τις τελευταίες μέρες, που οι χιτλερικοί έφευγαν από τήν Αθήνα, ό λόχος μας κινήθηκε κι έπιασε θέσεις ανάμεσα στή Μαλακάσα καΐ τό Κακοσάλεσι. Οί γερμανοί στρατιώτες έπεσαν σε ενέδρα καΐ τά ομαδικά μας πυρά ξεκαθάρισαν τους μισούς. Καλέσαμε τους άλλους νά παραδοθούν, μά αυτοί τα-μπουρώθηκαν κι άρχισε ή μάχη. Ό Γιαννάκης κάλυψε μέ τήν ομάδα του τ' αριστερά μας. Τήν άκρο-βόλισε κανονικό μέσα στή μικρή χαράδρα. Ή επίθεση τελείωσε. Είχαμε πιάσει 28 αιχμαλώτους καΐ 200 εϊχαν πέσει νεκροί. Γύρισα μά δέν είδα πουθενά τό Γιαννάκη.
"Αξαφνα, κάτω άπ' τή γέφυρα τής χαράδρας, είδα νά προχωρούν καταπάνω ιιας ένας - ένας 7 χιτλερικοί μέ τά χέρια ψηλά.
Ποϋ βρεθήκανε τούτοι; Τελευταίος ξεπρόβαλε ό Γιαννάκης. Κρατοΰσε στην αγκαλιά του τά δυό αυτόματα των αιχμαλώτων καΐ μέ τήν άραβίδα του στο χέρι τους συνόδευε. Μείναμε ολοι μ' ανοιχτό τό στόμα.
— Πώς τά κατάφερες νά ξαρματώσεις 7 φασίστες;
— Τους πήρε τό μάτι μου νά σέρνονται μέ τήν κοιλιά πίσω άπό κάτι πουρνάρια. «"Αλτ! καμαράντ!» φώναξα. Αυτοί τά 'χασαν, πέταξαν τά οπλα τους καΐ σήκωσαν ψηλά τά χέρνα. Τρέξτε τώρα καΐ μαζέψτε τους γυλιούς καΐ τά όπλα τους!1
.Άναγν. Δ' τάξεως, σελ. 164-166.
Για προσεξτε τι διδασκονταν στην λογοτεχνια της Δ δημοτικου τα παιδακια
Αυτα τα παιδικα παραμυθακια που διδασκονταν ως πλυση εγκεφαλου στα παιδακια του παιδομαζωματος διδασκονται ΣΗΜΕΡΑ στις ΚΟΒΕΣ και καποιοι ΕΝΗΛΙΚΟΙ(;)που μναοπινουν εδω μεσα αμφισβητουν τα δικα μας εγγραφα και παρουσιαζουν ως <<αδιασειστα>>τα παραμυθακια αυτα
ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ
Καθόταν στή γειτονιά μου, στα Πετράλωνα. Γιάννη Δαμίγκο τον λέγανε. Ό πατέρας του πουλούσε μπαχαρικά. Ένα βράδυ ήρθε καΐ με βρήκε.
— Δημήτρη, διάβασα στους τοίχους, πώς δλοι οί τίμιοι "Ελληνες πρέπει νά μπουν στο ΕΑΜ, νά πα-λαίψουν γιά τη λευτεριά μας. "Εμαθα πώς ανακατεύεσαι κι έσύ. Γράψε με καΐ μένα.
Σάν τοϋ είπα πώς είναι μικρός, διαμαρτυρήθηκε:
— Του χρόνου, μου είπε ό πατέρας μου, θα βάλω μακριά πανταλόνια.
Καΐ βιάστηκε νά προσθέσει σχεδόν θυμωμένος:
— Τι, μόνο εσείς μπορείτε νά γράφετε στους τοίχους; Έγώ έφερα καΐ βουρτσάκι. Νάτο!. . .
"Εγραψα τό Γιαννάκη στην ΕΠΟΝ. "Αρχισε τή δράση του.
"Εγραφε στους τοίχους, μοίραζε προκηρύξεις, κουβαλοϋσε υλικό, έβγαινε με τό χωνί, πήγαινε μηνύματα. Ήταν τό δεξί χέρι τών μεγάλων.
Λίγο αργότερα έφυγα για τό βουνό, γιά τό αντάρτικο.
Τά νέα του τα μάθαινα πιά άπό αλλα παλικάρια της γειτονίας μας, πού "έρχονταν στην Ελεύθερη Ελλάδα νά καταταχθούν στον ΕΛΑΣ.
Μιά μέρα είδα πάλι μπροστά μου, στό βουνό, τό Γιαννάκη.
—Ήρθα σέ σένα πάλι. Δημητράκη, γιά νά μέ βοηθήσεις. Θέλω νά γίνω αντάρτης.
Πήρα νό πω πάλι πώς ήταν μικρός, μά σάν τόν πρόσεξα καλύτερα τό Γιαννάκη, είδα πώς θά 'λεγα ψέματα. Εϊχε μεγαλώσει. Στήν οψη του διάβαζες τήν ώριμη σκέψη του καΐ τή δυνατή ψυχή του. Τό αετόπουλο ήταν άντρας πιά. Τό μεγάλωσε ό αγώνας.
"Ε, τότε πιά νά τόν έβλεπες τά Γιαννάκη! Είχε βαλθεί νά κάνει τους έπονίτες τής ομάδας του ξεφτέρια στή μόρφωση καΐ στή δράση. Τους έκανε ταχτικές συνεδριάσεις. Τους εξηγούσε τις εφημερίδες καΐ τις διαταγές. Τους μάθαινε πειθαρχία. Κι όταν δέν είχε αλλη δουλιά τους έβαζε νά γυαλίζουν τά οπλα τους, νά μπαλώνονται, νά πλένονται, νά μαθαίνουν τραγούδια. "Ηθελε ή ομάδα νά είναι πρώτη στο λόχο. Καΐ εΐναι αλήθεια πώς τά κατάφερε.
Όμως έμεινε πάντα παιδί ο Γιαννάκης. Γέμιζε μέ την παρουσία του τό λόχο.Σκορπουσε παντου τή χαρά.
Τις τελευταίες μέρες, που οι χιτλερικοί έφευγαν από τήν Αθήνα, ό λόχος μας κινήθηκε κι έπιασε θέσεις ανάμεσα στή Μαλακάσα καΐ τό Κακοσάλεσι. Οί γερμανοί στρατιώτες έπεσαν σε ενέδρα καΐ τά ομαδικά μας πυρά ξεκαθάρισαν τους μισούς. Καλέσαμε τους άλλους νά παραδοθούν, μά αυτοί τα-μπουρώθηκαν κι άρχισε ή μάχη. Ό Γιαννάκης κάλυψε μέ τήν ομάδα του τ' αριστερά μας. Τήν άκρο-βόλισε κανονικό μέσα στή μικρή χαράδρα. Ή επίθεση τελείωσε. Είχαμε πιάσει 28 αιχμαλώτους καΐ 200 εϊχαν πέσει νεκροί. Γύρισα μά δέν είδα πουθενά τό Γιαννάκη.
"Αξαφνα, κάτω άπ' τή γέφυρα τής χαράδρας, είδα νά προχωρούν καταπάνω ιιας ένας - ένας 7 χιτλερικοί μέ τά χέρια ψηλά.
Ποϋ βρεθήκανε τούτοι; Τελευταίος ξεπρόβαλε ό Γιαννάκης. Κρατοΰσε στην αγκαλιά του τά δυό αυτόματα των αιχμαλώτων καΐ μέ τήν άραβίδα του στο χέρι τους συνόδευε. Μείναμε ολοι μ' ανοιχτό τό στόμα.
— Πώς τά κατάφερες νά ξαρματώσεις 7 φασίστες;
— Τους πήρε τό μάτι μου νά σέρνονται μέ τήν κοιλιά πίσω άπό κάτι πουρνάρια. «"Αλτ! καμαράντ!» φώναξα. Αυτοί τά 'χασαν, πέταξαν τά οπλα τους καΐ σήκωσαν ψηλά τά χέρνα. Τρέξτε τώρα καΐ μαζέψτε τους γυλιούς καΐ τά όπλα τους!1
.Άναγν. Δ' τάξεως, σελ. 164-166.
Για προσεξτε τι διδασκονταν στην λογοτεχνια της Δ δημοτικου τα παιδακια
Αυτα τα παιδικα παραμυθακια που διδασκονταν ως πλυση εγκεφαλου στα παιδακια του παιδομαζωματος διδασκονται ΣΗΜΕΡΑ στις ΚΟΒΕΣ και καποιοι ΕΝΗΛΙΚΟΙ(;)που μναοπινουν εδω μεσα αμφισβητουν τα δικα μας εγγραφα και παρουσιαζουν ως <<αδιασειστα>>τα παραμυθακια αυτα
Τι λενε οι συμμοριτες που απηγαγαν
τα παιδια!!!
(δυστυχως το Ελληνικο κρατος οχι μονο δεν τους κρεμασε αλλα τους αναγνωρισε και ως ...αντιστασιακους!! ) αγωνιζονταν να αδειασει η Ελλαδα απο παιδακια!!!
(δυστυχως το Ελληνικο κρατος οχι μονο δεν τους κρεμασε αλλα τους αναγνωρισε και ως ...αντιστασιακους!! ) αγωνιζονταν να αδειασει η Ελλαδα απο παιδακια!!!
http://clubs.pathfinder.gr/Iapetos_/693360
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου